Εχω περασει μια αξεχαστη βραδια, πεταω πανω στο συννεφακι και ερχεται ο λεωφοριατζης με τερμα "καλη καρδια αγαπη μου γλυκια τι κριμα που μας ηρθανε στραβα". Του λεω "κανει σταση στην νομαρχία ;", γυρναει, με κοιταει, "ολες τις στασεις μαζι της, τις εκανα". Και συνεχισε με οικονομοπουλο και τερζη.
Επεσα και εγω απ το συννεφακι μου.